14. Ons Emile van Loon

Ons Emile van Loon

Onze stad kent gelukkig Emile van Loon.
Veel geld gemaakt en niet gewoon.
Een park wat ooit zijn tuintje was.
Met heggen, struiken, bomen en wat gras.

Achter zijn huis, en heel privé.
Maar nu kijken we allen mee.
Een vijver, bomen en open maar fantastisch mooi hek.
En de hoogste treurwilg van Nederland staat fier op zijn plek.

De kiosk, bijna in het midden, voor mooie muziek.
Maar veel is het stil, bijna kritiek.
Een mooi waterspel verkeerd geplaatst,
maar toch niemand die het ziet met al die haast.

Hoe dan ook danken wij als Roosendalers nog iedere dag gewoon.
Ons Emile van Loon.

Ik ben een a-typische dichter. Rijmen kan ik als een rappe rapper. Sinterklaas maakt ook ieder jaar dankbaar gebruik van mijn rijm kwaliteiten. Mijn rijm over het Emile van Loonpark is luchtig te lezen en informatief. Er staan zaken in waar de meeste inwoners nooit van wisten totdat ze dit gedicht horen. Met Wikipedia als bron ben ik namelijk ook een stuk wijzer geworden.

— Henny Verstijlen