35. Twee treurende wilgen
Twee treurende wilgen
Twee
treurende wilgen
smachtend naar elkaar
Samen doorstaan zij de seizoenen
Een innig
liefhebbend paar
Gescheiden door een strook water
beroofd van het samenzijn
treurig hangende takken
geven uiting aan de pijn
Hun wortels diep in de aarde
reiken naar elkaar onder de grond
onzichtbaar hand in hand
genietend in de morgenstond
Koning en Koningin van het park
eeuwig blijven ze trouw
De wind fluistert door de takken
“Ik treur alleen om jou”
Ik ben Suzanne van Genk, 41 jaar, geboren in Made maar ik woon vanaf 1995 in Roosendaal. Sinds 2008 ben ik lid van de Schrijftafel waar we opdrachten krijgen om over verschillende onderwerpen een gedicht, haiku of andere vorm te schrijven. Ook krijg ik les in de literaire basistechnieken van voormalig stadsdichter Rene Spruijt. Van jongs af aan schrijf en lees ik erg graag. Ik werd getroffen door de schoonheid van de twee treurwilgen in het Emile van Loonpark en heb een ode geschreven over hun liefde voor elkaar.
— Suzanne van Genk