45. Het grachtenpand

Het grachtenpand

Mooi statig wit huis,
als eerste in dé straat van Roosendaal
Met een uitzicht om bij weg te zwijmelen,
midden in de stad van ons allemaal.

Uitzicht op het Tongerlohuis met zijn mooie gracht.
Met al zijn glorie, praal en pracht.

Mooi grachtenpand, kijkende naar de watertoren op de achtergrond, en onze schouwburg daarvoor.
En in de nachten geeft het uitgaand publiek even hun gehoor.

Het uitzicht van de avond met de lampjes van de televisietoren.
Mooi karakteristiek huis,aan jou heb ik ook mijn hart verloren!

Grachtenpand;
Met al jou charme en geschiedenis,
Een stukje van het oude centrum, dat is zeker niet mis.

Daar is het genieten van het leven met al zijn cultuur.
Met genoeg verhalen over vroeger en het mooie stadsnatuur.

Ik ben niet geboren in Roosendaal maar in Amsterdam. Bijna 10 jaar was ik toen mijn ouders besloten naar Roosendaal te verhuizen. Heel lang heb ik hier toch wel wat moeite mee gehad, zo’n stads meisje in een toen nog niet al te groot Roosendaal.
Ik schrijf al jaren gedichten, krabbeltjes, teksten op papier. Soms als er iets is of iets gebeurd, dan spoken de woorden door mijn hoofd en blijven ze spoken tot ik ze op papier heb gezet. Dan kan ik de hele nacht wakker liggen tot de woorden op papier staan. Zo ook nu. Toen ik de oproep voor de gedichtenroute zag voor het 750 jaar bestaan van Roosendaal.

Natuurlijk een ’gedicht over een stukje Roosendaal’. De Moriaan op het Tongerloplein, daar heb ik gewerkt, en daar mijn man leren kennen. Ook de receptie van onze bruiloft gehad. Vele leuke en gezellige evenementen daar mogen beleven. Die dingen zijn de inspiratie tot het schrijven van mijn “gedicht over een stukje Roosendaal”

Veel luister plezier bij de gedichtenroute!

— Babette van Rijt