58. Stok-oud
Stok-oud
Ooit zwommen we er gescheiden
een rieten mat was toen de grens
later was het diepe voor ons beiden
en lichaamscontact een stiekeme wens.
We stonden er op de hoge te wachten
totdat het water dichterbij leek
de klap kwam harder aan dan we dachten
maar we lachten, omdat iedereen keek.
In de warme zon, op de ligweide
soms bespied door het personeel
dutten we in, of we vrijden
en lesten er onze dorstige keel.
Ze hebben er een golfterrein aangelegd
en er verrees een groot sportcomplex
maar als er iemand iets over dat zwembad zegt
dan droom ik weer van zwemmen, zonnebaden en seks.
Nu kom ik alleen nog in het overdekte bad
als de kleinkinderen baantjes trekken
soms heb ik het met hen over vroeger gehad
maar kan dan nauwelijks hun belangstelling wekken.
Mijn naam is André Verwijmeren en ik ben in mei 1945 geboren in Aalst-Waalre.
In 1957 verhuisden wij naar Roosendaal. Ik ben na een dienstverband van 42 jaar in het bankwezen
vroegtijdig kunnen stoppen met werken. Daardoor kwam er ruimschoots tijd beschikbaar voor mijn hobby’s
zoals schrijven, tekenen en schilderen.
Ik heb een voorliefde voor het portretteren van personen. Dat doe ik al 45 jaar.
In mijn stijl van schrijven leg ik mijn eigen kijk op het dagelijkse leven vast in gedichten en korte verhalen.
Daardoor ontstaat er een rijke variatie aan teksten waarin de humor, het cynisme en de relativiteit hand in hand gaan.
Die creaties worden vaak ook geïllustreerd, kenmerkend voor de emoties en tegenstrijdigheden van het leven.
Van insect tot grafzerk, van nostalgie tot realiteit, van het leven tot de dood. In de loop der jaren werden er drie verhalenbundels uitgegeven.
— André Verwijmeren