85. Moerstraten 1944

Moerstraten 1944

De
doden, ik ken ze niet.
Hun
namen in steen, meer is er niet.
Ik
weet dan ook niet zo goed
waar
ik in stilte aan denken moet.

Aan
hoe de angst in hun lippen beet

of
aan hun lach eerder die dag

toen
ze home sweet home deelden,
of
drijven mijn gedachten gewoon af.

Twee
minuten stil, geen woorden

om
in weg te schuilen, gedachteloos

moet
ik zijn, weerloos, net als zij

toen
in die herfst hier hun leven ging,


en
ik zonder omweg voel

hun
granieten huid,

de
laatste zin van hun bestaan.

In
vrijheid raken wij elkaar aan.

Leo Lotterman was stadsdichter van Roosendaal van januari 2013 tot en met januari 2017. In het dagelijkse leven is hij al vele jaren freelance journalist, met als specialisme de gezondheidszorg. In zijn vrije tijd studeert hij in het Belgische Lier poëzie, op de Stedelijke Academie voor het Woord. Met stadsfotograaf Aad Meijer maakt hij al enkele jaren het project de Stadsnomaden: ze zwerven samen door hun geliefde Roosendaal om die in woord én beeld te vangen. Het resultaat is telkens een stadsgedicht én stadsfoto in één prent. En samen met stadsdichter Eric van Deelen organiseert hij Poëzie Parrotia, de jaarlijkse dichterlijke zomeravondontmoeting in Roosendaal tussen Belgische en Nederlandse dichters. Hij is getrouwd en heeft vier kinderen.  

— Leo Lotterman