52. Brabantse revue

Brabantse revue

Op begraafplaats Bredaseweg ligt begraven,
de Roosendaalse revuester ,Sander Walraven[s].
Samen met Roosendaalse komiek Jac Mol,
hadden ze met de Brabantse revue veel lol.

Zij dienden de schoonheid van kunst met spot,
tot ontroering , ontspanning en genot,
van de hele streek en stad.
Ja, een avondje revue ,dat was me wat.

Het was in de harde crisisjaren,
dat ze samen op de planken waren.
Soms met ’’Klaveren vijf ’’ wel wekenlang.
Och ,het leven ging met gemak zijn gang.

Maar de oorlog gooide roet in het eten.
Vijf jaar lang ,de revue kon men vergeten.
In het jaar 1946 ging de revue weer van start,
onder het motto ’’ Da aare me nie gedacht ’’.

In 1947 overleed tot groot verdriet ,Sander.
Gelukkig kwam er op het nippertje een ander.
Lou Machielse nam de middenstand op de korrel,
met na elke voorstelling een goede borrel.[s]

Riet ,Toon en Jan Mol ,Joke Broos en Leo van Gils,
en anderen waren wel wijs, kwamen niet van verre.
Voor onze stad waren het toch grote sterren.
In Roosendaal, wat was het toen schoon.

Mijn naam is Cees Sep en geniet op 78 jarige van de natuur, lettertjes en woorden,
streepjes ,puntjes en komma’s enz.

Op een van mijn vele fietstochten heb ik het volgende ,bijgevoegde , gedicht geschreven .
Het gedicht ’’ Knotwilgen in Everland ’’ is daarvan o.a. het bewijs .

Verder ben ik een lid uit de bekende Roosendaalse slagers familie Sep .

— Cees Sep